Hep güçlü görünmekten,
içim düğüm düğümken, başka düğümleri çözmekten yoruldum.!
Herkese yetişmekten ama hep kendime geç kalmaktan yoruldum.!
Yanlış anlaşılmalardan, hatta “ANLAŞILMAMAKTAN” yoruldum.!
Değmeyen çabalardan, düştüğümde kendim kalkmak zorunda olmaktan yoruldum.!
Ağlamaktan, gidişlerden, dönmeyişlerden yoruldum.!
Sevdiklerimi, “dost” yapmaya çalışmaktan yoruldum.!
Yüreğime kulak tıkayıp, mantıklı olmaya
çalışmaktan yoruldum.!
Haksız ithamlarla yaralanmaktan yoruldum.!
Sevdiklerimden hak ettiğim değeri görmemekten yoruldum.!
Değmeyenlere iyi davranmaktan, ama hep yara almaktan yoruldum.!
Güvendiğim insanları bir bir hayatımdan çıkarmaktan yoruldum.!
Artık kendimi hiçbir şeye ait hissetmiyorum..✍️
Hakan Emir TÜRKOĞLU
Beklediğimiz nedir ki insan oğlunun biraz şevkat iyiki varsın kelimesi yürekten samimi bir seni seviyorum kelimesi çok emek istemezdi ki bunu söylemek hissettirmek belki sevgili gibi belki evlat gibi belki dost arkadaş gibi belki anne baba gibi bir saçının okşanması gibi öylesine basit içten bir temas bir bakış içten bir tebessüm yüreğinize sağlık yazdıklarınız birçok insanın içinden geçenlerdir eminim👏😔
O kadar güzel yorum katmışsınız ki,
“İnsan başka ne isteyebilir…”
Teşekkürler eksik olmayın.✋